SHARES
ขนาดตัว
ดูแลรักษา
ความสะอาด
ความยาวขน
ออกกำลังกาย
พละกำลัง/
ความแข็งแรง
เป็นมิตร
กับเด็ก
ทนต่อ
อากาศร้อน
ทนต่อ
อากาศหนาว
พื้นที่
ในการเลี้ยง
ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดเป็นที่รู้จักในประเทศไอร์แลนด์มากว่าพันปี พระราชาและผู้นำของประเทศไอร์แลนด์นิยมใช้ ไอริช วูล์ฟฮาวน์ด ในสงคราม และใช้เพื่อล่าหมาป่าและกวาง ชื่อของไอริช วูล์ฟฮาวน์ดมีปรากฎอยู่ในกฏหมายและวรรณกรรมของชาวไอริส ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดถูกเลี้ยงเฉพาะในราชวงศ์และชนชั้นสูงมานานกว่าร้อยปี และถูกให้เป็นของขวัญแก่แขกคนสำคัญที่มาเยือนประเทศ เมื่อไอริช วูล์ฟฮาวน์ดถูกแจกจ่ายมากขึ้น ก็เริ่มมีข้อห้ามส่งออกสุนัขพันธุ์ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดขึ้นในปี 1652 เพราะหากประเทศไอร์แลนด์มีไอริช วูล์ฟฮาวน์ดน้อย อาจเสี่ยงทำให้เกิดการรุกรานของหมาป่า เนื่องจากไม่มีไอริช วูล์ฟฮาวน์ด เพียงพอที่จะล่ามัน อย่างไรก็ตาม เมื่อหมาป่าตัวสุดท้ายในไอร์แลนด์ถูกฆ่าในปี 1786 จำนวนของไอริช วูล์ฟฮาวน์ดก็น้อยลงไปด้วยเพราะพวกมันสูญเสียเจตจำนงเดิมในการไล่ล่าหมาป่าไป จนเมื่อในปี 1870 นาวาเอกจอร์จ เอ. เกรแฮม ได้เริ่มขยายพันธุ์สุนัขพันธุ์ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดอีกครั้งโดยใช้สุนัขสายพันธุ์อื่นเช่น เดียร์ฮาวนด์ และ เกรทเดน มาช่วยในการขยายพันธุ์ และในปี 1902 ไอริช วูล์ฟฮาวน์ด ได้ถูกเสนอให้เป็นสัญลักษณ์ประจำกรมทหารไอริช และยังคงทำหน้าที่นี้อยู่จนถึงปัจจุบัน
ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดเป็นสุนัขที่ใจเย็น สงบ สุภาพ แต่ก็กล้าหาญและน่าเกรงขาม เป็นมิตร ชอบอยู่กับคน สามารถเข้ากับเด็ก ผู้สูงอายุ สุนัขตัวอื่นๆหรือแม้แต่แมวได้ดี กินเก่ง ฉลาด สามารถฝึกให้เชื่อฟังได้ง่าย ชอบอยู่ในบ้าน ประสาทสัมผัสด้านการดมกลิ่นดีเยี่ยม ชอบวิ่งเล่น ถึงแม้จะกล้าหาญ แต่ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดก็ไม่ค่อยส่งเสียงเห่า เขาจึงไม่เหมาะที่จะใช้เป็นสุนัขเฝ้าบ้าน
ผู้เลี้ยงควรรักษาความสะอาดให้ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดโดยการอาบน้ำและแปรงขนให้เขาสัปดาห์ละ 1 ครั้ง และทำความสะอาดหูเพื่อป้องกันขี้หูและสิ่งสกปรกที่อาจก่อให้เกิดการติดเชื้อ ควรมีพื้นที่กว้างๆให้ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดทั้งในบ้านและนอกบ้าน และควรมีรั้วสูงกั้นไม่ให้ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดหลุดออกไปภายนอกบริเวณบ้าน ผู้เลี้ยงควรพาไอริช วูล์ฟฮาวน์ดไปเดินเล่นออกกำลังกายบ้างเป็นบางครั้ง
ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดเป็นสุนัขขนาดใหญ่ จึงไม่เหมาะกับผู้เลี้ยงมือใหม่ และไม่เหมาะที่จะเลี้ยงไว้ในอพาร์ตเมนท์ ควรมีพื้นที่กว้างๆให้ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดทั้งภายในบ้านและภายนอกบ้าน และควรมีรั้วกั้นมิดชิด อีกทั้งไอริช วูล์ฟฮาวน์ดยังเป็นสุนัขที่กินเก่ง กินเยอะ ผู้เลี้ยงจึงควรมีความพร้อมทางด้านฐานะการเงินพอสมควร ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดเป็นสุนัขที่ชอบอยู่กับคน เขาจึงต้องการความรัก ความเอาใจใส่ และปฏิสัมพันธ์ทางสังคม สามารถเลี้ยงกับเด็กเล็กและผู้สูงอายุได้
ถึงแม้ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดจะเป็นสุนัขที่มีขนาดตัวใหญ่ แต่ก็ไม่ควรขึ้นขี่บนหลังไอริช วูล์ฟฮาวน์ด โดยปกติแล้ว ไอริช วูล์ฟฮาวน์ดนั้นเป็นสุนัขที่แข็งแรง แต่เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีขนาดตัวใหญ่ จึงควรระวังเรื่องโรคสะโพกและเข่าผิดปกติ โรคทางตา และโรคหัวใจ ผู้เลี้ยงควรศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับสายพันธุ์อย่างละเอียดก่อนตัดสินใจเลี้ยง ควรตรวจสอบดูจากบรรพบุรุษของพวกเขา เพื่อหาว่ามีโรคทางพันธุกรรมหรือไม่ และควรพาเขาไปตรวจร่างกายและฉีดวัคซีนอย่างสม่ำเสมอเพื่อป้องกันโรคต่างๆ
ขนาด | ส่วนสูงประมาณ 28-34 นิ้ว เมื่อยืนด้วยขาหลังอาจสูงได้ถึง 180 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 48-68 กิโลกรัม | |
ศรีษะ |
|
|
ฟัน | - | |
ปาก | ปากยาวและแหลมปานกลาง | |
ตา | ตาทรงกลม นัยน์ตาสีเข้ม | |
หู | หูเล็ก ลักษณะคล้ายหูของสุนัขพันธุ์เกรย์ฮาวด์ | |
จมูก | - | |
คอ | ลำคอยาว แข็งแรง ล่ำสัน โค้งรับกับไหล่กำลังดี ไม่มีหนังคอย่น | |
อก | หน้าอกลึกและกว้าง | |
ลำตัว | - | |
เอว | - | |
ขาหน้า | ขาหน้าเหยียดตรงและมีกล้ามเนื้อ | |
ขาหลัง | ขาหลังแข็งแรงและยาวเหมือนสุนัขพันธุ์เกรย์อาวด์ ข้อเท้าต่ำได้รูป | |
หาง | หางยาวและโค้งเล็กน้อย มีความหนาปานกลางและปกคลุมด้วยขน | |
ขน | ขนที่ลำตัว ขา และศรีษะหยาบและแข็ง ส่วนขนบริเวณรอบดวงตาและใต้คางจะบางและยาวเป็นพิเศษ | |
สีขน | ขนอาจมีสีเทา สีขาวล้วน สีดำ หรือมีริ้วเป็นสีน้ำตาลหรือแดง |
หน้าหลัก | บทความน่าอ่าน | มุมเรื่องสนุก | Site Map
© 2011-2012 Dogilike. All Rights Reserved. By Dek-D Interactive Co., Ltd.
Dogilike.com
On Social Media